Avondschoon in Kleverskerke

De zomer is vergangen

De zomer is in Kleverskerke bijna vergangen; ik wilde dat ik er achteraan kon zeggen of zingen: 'ik zie des meien schoon'... helaas is er geen land, waar je na vier maanden zomer meteen weer in de lente zit en de herfst en winter eens fijn kunt overslaan.
Ik weet het: ik maak me niet populair bij liefhebbers van stamppotten, erger nog: erwtensoep, schaatsen, wollen sjaals, gebreide sokken en dergelijken.

De avonden zijn gelukkig nog gebaad in prachtig gekleurd licht van de ondergaande zon, een feest waartegen het beste vuurwerk het nog niet op kan nemen.
Dan is het even genieten voor de dag weer ten einde loopt.

Het nazomerseizoen is begonnen. 12 september is de landelijke Open Monumentendag.
In Kleverskerke staat dan de kerk open voor fietsers en bezoekers van oude plekken.

Daarover gaat de volgende blog. Ook al staat er weer genoeg leuks op het program en is er genoeg moois in de nazomer te beleven, eerst is er het afscheid van die mooie, mooie zomer...

An Irish blessing: voor vakantiegangers en reizigers

Zomer ..

De zomer in Kleverskerke is mooi! 

De zon laat zich volop zien.

Soms op onverwachte plekken. Het is natuurlijk maar net, hoe je kijkt.

Een 'puttertje' of met zijn officiële naam: de 'distelvink', op weg naar het Bomenbos, of op zijn zondags 'het Arboretum'.

Deze kuifeend had eerst vier jonkies; zomaar over de weg oversteken, t t t .. dat is ook gevaarlijk! Maar er kan ook een roofvogel van over het kanaal vliegend toe geslagen hebben: nu nog maar twee jonkies..

In het Bomenbos is een zwerm bijen op 'vakantie' gegaan; maar hoezo, is de vraag? De koningin kan zijn verstoten door het volk, bijvoorbeeld omdat het volk te groot werd en is daarom in 'ballingschap' gegaan. Een nieuwe zwerm bijen heeft zich al om de verstoten koningin gevormd, zomaar aan een boomtak. Het is een drukte van jewelste, want werken kunnen deze bijen!

Op zijn zomers de koeien verplaatsen: vooral niet teveel energie gebruiken.. vanaf je fiets dus!

Zomaar een tuin met mooie veldbloemen..

En als de zon ondergaat, zijn de kleuren indrukwekkend...

Zo eindigt de zomerdag in Klevers zoals hij begon.. met een mooie zon vlak boven het boerenland ..

Topdrukte in 't durp!

Waarschijnlijk is dit wat je noemt de vakantie-spits in Kleverskerke: oldtimers die full speed door ons dorp scheuren, zeilboten en andere vaartuigen ronkend door het kanaal, waarbij vaarinstructies elkaar toe geschreeuwd worden, fietsers die puzzelend bij het knooppuntenbord hun hoofd breken of navigaties bestuderen, dorpsbewoners die volop borend, grasmaaiend, elektrisch aangedreven schuurmachine's bedienend en caravans stofzuigend zich al converserend met buren buiten uitleven, groene spechten die gierend van het lachen door de lucht gaan, ganzen en meeuwen die lawaaierig over vliegen ...

... gelukkig hoor je heel af en toe gewoon alleen maar krekeltjes in het gras, zie je een kat doodstil in het hoge gras een middagdut ter lengte van een volle dag doen, een boer lui op de fiets zijn kudde koeien over de weg drijven en een slaperige Kleverskerker in een hangmat of schommelbank hangen. Wat een genot, zo'n zomer!

Die rust is ook wel lekker...

Stammen-bijeenkomst in het bos!

Zondag 10 uur is het zover: Kleverskerkers en Middelburgers ontmoeten elkaar in het Bomenbos,
aan het eind van de Van Cittersweg.

Daar is een bijeenkomst, georganiseerd door de Protestantse Gemeente Kleverskerke. Het thema is:

Samen de muren neerhalen, die ons scheiden.  Er staan letterlijke muren in deze wereld, zoals de muur tussen Israëliërs en Palestijnen ten zuiden van Jeruzalem; de muur van Hadrianus in Engeland, een restant uit de tijd dat de Romeinen zich verdedigden tegen binnenvallende horden. Er stond er eentje tussen Oost- en West Berlijn. Deze is al 25 jaar neergehaald. Alleen vogels vliegen vrij over muren ... wij mensen hebben er maar last van, want ze maken vijandschappen en verdeeldheid heel zichtbaar en bemoeilijken communicatie en elkaar echt zien.

Kennen we in ons land zulke muren? Zoveel hoofden, zoveel zinnen, is een spreekwoord.
Zoveel Nederlanders, zoveel politieke partijen en zendgemachtigden was een lang gehoorde variant. Misschien is het nu de muur tussen rijk en arm, die hoger en hoger wordt; of die tussen autochtone
en allochtone Nederlanders. Tussen werkenden en bijstandstrekkers, die maar 'labbekakkers' zijn volgens een hooggeplaatste in ons land: zulke opmerkingen maken de muur alleen maar hoger.

Financiële noodzaak dwingt vaak tot samenwerking, maar in dit geval is het de zomer en het heerlijke weer, waardoor wij er op uitgaan en heerlijk in het bos bij elkaar komen. Dus ook dakloosheid is niet de reden, al is het voor de Middelburgers letterlijk bivakkeren onder de blote hemel: zij hebben aan het Veerse Meer hun kampementen opgeslagen.

We hopen op een mooie bijeenkomst met veel muziek, zang en kinderen op slagwerk te hebben en veel gezelligheid bij de koffie en thee na afloop!

Zondagswerk in Kleverskerke ..

Zondagswerk is niet sterk.. zegt men. Maar een dorpsdomineetje moet het er maar mee doen.
In ons Kleverskerkse kerkje is het zondag weer tijd voor een goed verhaal en een lekkere bak koffie na afloop! Ik spreek vanzelf in verkleinwoorden, maar dat krijg je in zo'n ieniemienie dorpje als het onze, waar we dapper en onversaagd weerstand bieden tegen ons overspoelende machten van buiten.

Een goed verhaal.. Daar gaan we voor! Iemand die mijn verhaal al kende, vatte het zo samen:

Hou je aan afspraken. En als die jou niet (meer) zinnen, probeer dan nieuwe te maken. Onderhandelen. Of tenminste overleg plegen. Anders komt er gedoe. 

In het verhaal van zondag gaat het nog ietsje verder: als je je niet aan je eigen afspraken houdt, schendt je iemands vertrouwen. Dan kon het wel eens fout lopen met het contact. Wees wijs met wormen en waarden, uh.. normen.

In ons kleine dorp (72 inwoners..) is er altijd wat aan de hand: vorige week en deze week slaagden jongeren of gingen over: gefeliciteerd! Weer perspectief op een vervolg na de zomer. De pensionado's zitten nog steeds aan de pina colada aan de costa's en komen ongetwijfeld ooit weer terug maar komende week nog niet. Ze bakken het bruin, tja, het zij hen gegund!

Waar we natuurlijk ook naar uit kijken, is de dorpsmaaltijd die deze zomer zou plaatsvinden: hmm..