Herfst 2017 bij het
opkomen van de zon
De dagen beginnen met mist, die heel langzaam optrekt en
plaats maakt voor een herfstige, gefilterde zon. Een prachtig mild licht spreidt
zich over de velden, bomen en huizen. De herfst is vroeg dit jaar. De zomer had
al in juni een flinke voorsprong genomen.
De stilte is nog alleen af en toe doorbroken door
vogelgeluiden: een snaterende eend, een gans die dit keer zonder troep overvliegt, vogels die ik
niet direct thuisbreng, maar het zou een groene specht kunnen zijn, die schetterend
overvliegt.
Af en toe vliegt hier ook een torenvalkje en een kiekendief
voorbij, maar dat is niet deze schetteraar, die ik nu hoor.
Er is hier in Kleverskerke altijd een heerlijke stilte en zelden
hoor je ’s nachts of ’s ochtend vroeg auto’s, trein- of ander verkeer. Er zijn
wel nazomers geweest, waarin ik ’s nachts dorsmachines hoorde doorwerken. Maar
die heb ik deze nazomer en herfst niet gemerkt. Misschien was ik te druk met
andere dingen, afgeleid en ’s nachts geveld door moeheid door het vele, dat op
ons af kwam de laatste tijd.
De snelweg en het spoor zijn ver genoeg weg. Ook is hier
amper omgevingslicht.
De jaren dat ik hier woon, heb ik genoten van de stilte, de
rust en het ongestoorde van de nacht. Al vond ik het ’s winters soms te stil
voor mij: ik ben een buitenmens, maar ik houd niet van kou of van de grijsheid van
het kale land en de lucht in de winter.
’s Zomers was het voor mij volop genieten; de dagen bracht
ik zoveel mogelijk buiten door. Mijn werk laat dat niet altijd toe, maar
gelukkig kun je buiten ook schrijven en lezen en soms zelfs eens een gesprek
voeren bij een heerlijke wandeling.
De zon is in de late september- en oktoberdagen nog heerlijk
op de middag geweest, maar in de ochtend en avond is het flink koel. De laatste
dagen, nu al november, begint het zelfs koud te worden en is er al eens
nachtvorst geweest. Stormen woeden af en toe.
Zo laat de herfst zich gelden. In het ‘Bomenbos’ van Alice
Op de velden staat deels nog maïs, waarmee de boeren druk
zijn. Grotendeels zijn de uien-, maïs- en aardappelvelden al gerooid en liggen
nu kaal, winterklaar.
Op het strand en in het bos is het ook soms nog heerlijk.
De
wandelingen die ik nu maak, al of niet met Elsbeth, zijn behalve wat door weemoed om de
voorbije zomer, ook gekleurd door gedachten aan naderend afscheid van Zeeland
als woonomgeving.
We gaan namelijk verhuizen. De Veluwe en het rivieren- en
uiterwaardengebied bij IJsel en Rijn lonken.
Niet allereerst om de prachtige natuur daar verhuizen we, de
aanleiding is een mooie stap in mijn werk: in plaats van in twee gemeenten ga
ik in één gemeente werken, met een voor mij uitdagende taakomschrijving. Mijn
missie en passie mag ik gaan volgen.
Ik ben een pionier, die altijd door nieuwe mogelijkheden en
uitdagingen gelokt wordt.
Maar ons trekt wel degelijk ook het gaan ontdekken van de
Posbank, het Montferland en de Elterberg, de uiterwaarden van het
rivierengebied onder en naast Arnhem met veel riet en natuurlijk vogels; de
uitgestrektheid en het varen op IJssel en op zijarmen van de Rijn en zoveel
meer, waar we nu nog geen idee van hebben.
Ons afscheid hier zal eind van dit jaar zijn.
We hebben dan ons werk afgerond, onze spullen ingepakt en hopelijk zal een huis
in onze nieuwe woonomgeving zover klaar zijn, dat een verhuisbedrijf onze
spullen kan gaan overbrengen. In het nieuwe jaar breekt dan een nieuwe fase aan
in werken en wonen tussen Veluwe, uiterwaarden en Achterhoek.
Deze blogspot die ik een paar jaar mocht beheren en af en
toe vullen met veel foto’s en wat verhaaltjes, draag ik over aan Henk Kosters,
één van de heren van Kleverskerke, natuurlijk wonend aan de Dorpsstraat.
Hij
zal behalve zelf verhalen en foto’s plaatsen, bijgestaan worden door Jet
Manrho, onze in het weekend hier wonende
buurvrouw en vooral buurvrouw van Henk en Dingeman, én door Rosemarie Havinga,
vorig jaar november hier permanent neergestreken, op nummer 9. Deze overname van de blogspot werd creatief bedacht op de laatst gehouden BBQ, die gelukkig met goed weer toch weer in de herfst kon doorgaan!
Zo blijft er een digitale belevingsplek! Daar kunnen niet alleen
bewoners van Kleverskerke elkaar ontmoeten en terugkijken op
dorpsgebeurtenissen en –evenementen, maar kunnen ook niet-dorpelingen meebeleven, hoe het toegaat in Kleverskerke en hoe hier het wonen de seizoenen
door beleefd wordt. Zo blijven we ook op afstand verbonden, hoop ik! Wie weet,
willen ook andere bewoners eens een verhaal aanleveren met of zonder foto’s.
Dat kan vast bij Henk Kosters aangeleverd worden. I rest my case!
Inmiddels is ook de Protestantse gemeente hier in Kleverskerke het digitale tijdperk binnengegaan. Als je binnenkort googlet op 'Protestantse gemeente Kleverskerke' vind je de site, maar vind je ook een nu al jaren bestaande Facebookpagina, waar je van allerlei leuks, gezelligs en zinvols kunt beleven of aangekondigd zien worden vanuit de Protestantse gemeente. Die Facebookpagina had ik opgezet en wordt door Paulette de Kraker en Kees Kamp, allebei wonend in Arnemuiden, voortgezet.
Zij zijn ook bij de (site van de) kerk hier actief, dus vat hen in de kraag, als er iets gezamenlijks te organiseren of aan te kondigen valt, zou ik zeggen! De link:
https://www.facebook.com/PGKleverskerke/
https://www.facebook.com/PGKleverskerke/
Wie Elsbeths foto's hier zal gaan missen, kan naar Elsbeths Facebookpagina gaan: Elsbeths natuurfoto's (op dit steekwoord zoeken) of naar haar Youtube kanaal om haar foto's in films terug te kijken: foto's van Zeeland maar ook van Elburg, onze vorige woonplaats en vakanties. Het zijn natuurlijk vooral natuurfoto's!
https://www.youtube.com/user/TheElsie777
Dank voor het fijne wonen hier, voor het warme contact op
het dorp, de gezelligheid bij BBQ’s en borrels, die we ondervonden, voor het
praatje en geintje op straat, de vanzelfsprekende burenhulp die hier is, dank
voor alles! Ook namens Elsbeth natuurlijk! Was getekend Jolande van Baardewijk.
Verwelkt blad
Elke bloesem wil tot vrucht,
Elke morgen wil avond worden
Niets eeuwigs bestaat op aarde
dan de verandering,
het verwaaien.
Ook de mooiste zomer wil
ooit eens herfst en verwelking
ervaren.
Houd jij, blad, je geduldig stil,
wanneer de wind je wil ontvoeren.
Speel je spel en verzet je niet,
Laat het stil gebeuren.
Laat door de wind, die je breekt,
je naar huis toe waaien.
Elke bloesem wil tot vrucht,
Elke morgen wil avond worden
Niets eeuwigs bestaat op aarde
dan de verandering,
het verwaaien.
Ook de mooiste zomer wil
ooit eens herfst en verwelking
ervaren.
Houd jij, blad, je geduldig stil,
wanneer de wind je wil ontvoeren.
Speel je spel en verzet je niet,
Laat het stil gebeuren.
Laat door de wind, die je breekt,
je naar huis toe waaien.
~Herman Hesse~
