Stammen-bijeenkomst in het bos!

Zondag 10 uur is het zover: Kleverskerkers en Middelburgers ontmoeten elkaar in het Bomenbos,
aan het eind van de Van Cittersweg.

Daar is een bijeenkomst, georganiseerd door de Protestantse Gemeente Kleverskerke. Het thema is:

Samen de muren neerhalen, die ons scheiden.  Er staan letterlijke muren in deze wereld, zoals de muur tussen Israëliërs en Palestijnen ten zuiden van Jeruzalem; de muur van Hadrianus in Engeland, een restant uit de tijd dat de Romeinen zich verdedigden tegen binnenvallende horden. Er stond er eentje tussen Oost- en West Berlijn. Deze is al 25 jaar neergehaald. Alleen vogels vliegen vrij over muren ... wij mensen hebben er maar last van, want ze maken vijandschappen en verdeeldheid heel zichtbaar en bemoeilijken communicatie en elkaar echt zien.

Kennen we in ons land zulke muren? Zoveel hoofden, zoveel zinnen, is een spreekwoord.
Zoveel Nederlanders, zoveel politieke partijen en zendgemachtigden was een lang gehoorde variant. Misschien is het nu de muur tussen rijk en arm, die hoger en hoger wordt; of die tussen autochtone
en allochtone Nederlanders. Tussen werkenden en bijstandstrekkers, die maar 'labbekakkers' zijn volgens een hooggeplaatste in ons land: zulke opmerkingen maken de muur alleen maar hoger.

Financiële noodzaak dwingt vaak tot samenwerking, maar in dit geval is het de zomer en het heerlijke weer, waardoor wij er op uitgaan en heerlijk in het bos bij elkaar komen. Dus ook dakloosheid is niet de reden, al is het voor de Middelburgers letterlijk bivakkeren onder de blote hemel: zij hebben aan het Veerse Meer hun kampementen opgeslagen.

We hopen op een mooie bijeenkomst met veel muziek, zang en kinderen op slagwerk te hebben en veel gezelligheid bij de koffie en thee na afloop!

Zondagswerk in Kleverskerke ..

Zondagswerk is niet sterk.. zegt men. Maar een dorpsdomineetje moet het er maar mee doen.
In ons Kleverskerkse kerkje is het zondag weer tijd voor een goed verhaal en een lekkere bak koffie na afloop! Ik spreek vanzelf in verkleinwoorden, maar dat krijg je in zo'n ieniemienie dorpje als het onze, waar we dapper en onversaagd weerstand bieden tegen ons overspoelende machten van buiten.

Een goed verhaal.. Daar gaan we voor! Iemand die mijn verhaal al kende, vatte het zo samen:

Hou je aan afspraken. En als die jou niet (meer) zinnen, probeer dan nieuwe te maken. Onderhandelen. Of tenminste overleg plegen. Anders komt er gedoe. 

In het verhaal van zondag gaat het nog ietsje verder: als je je niet aan je eigen afspraken houdt, schendt je iemands vertrouwen. Dan kon het wel eens fout lopen met het contact. Wees wijs met wormen en waarden, uh.. normen.

In ons kleine dorp (72 inwoners..) is er altijd wat aan de hand: vorige week en deze week slaagden jongeren of gingen over: gefeliciteerd! Weer perspectief op een vervolg na de zomer. De pensionado's zitten nog steeds aan de pina colada aan de costa's en komen ongetwijfeld ooit weer terug maar komende week nog niet. Ze bakken het bruin, tja, het zij hen gegund!

Waar we natuurlijk ook naar uit kijken, is de dorpsmaaltijd die deze zomer zou plaatsvinden: hmm..

Ik geef de pen aan...

Zondag 14 juni 2015 in het jaar des Heren

Op dit moment zitten hier aan de keukentafel: Nadia Berkelder en Jolande van Baardewijk.

Wij spelen het spelletje: ik geef de pen aan.. Nadia heeft zes jaar de pen gehanteerd om Kleverskerke op de kaart te zetten. Dit deed ze met verve,  niet door te schilderen maar de blogs verluchtigend met plaatjes van de lente in Klevers, van de rommelmarkten en andere evenementen.

Nu is het tijd voor Nadia de pen door te geven! Aan mij de eer om Kleverskerke op de kaart te blijven zetten, ons kleine maar onversaagde dorpje op de rand van stad en land, land en water, mens en natuur. Beelden uit Asterix en Obelix komen naar boven..

Tot nader (dorps)bericht!

Jolande van Baardewijk
p.s.: ds.