KLEVERSKERKE

Herfst 2017 bij het opkomen van de zon

De dagen beginnen met mist, die heel langzaam optrekt en plaats maakt voor een herfstige, gefilterde zon. Een prachtig mild licht spreidt zich over de velden, bomen en huizen. De herfst is vroeg dit jaar. De zomer had al in juni een flinke voorsprong genomen.

De stilte is nog alleen af en toe doorbroken door vogelgeluiden: een snaterende eend, een gans die dit keer zonder troep overvliegt, vogels die ik niet direct thuisbreng, maar het zou een groene specht kunnen zijn, die schetterend overvliegt.

Af en toe vliegt hier ook een torenvalkje en een kiekendief voorbij, maar dat is niet deze schetteraar, die ik nu hoor.

Er is hier in Kleverskerke altijd een heerlijke stilte en zelden hoor je ’s nachts of ’s ochtend vroeg auto’s, trein- of ander verkeer. Er zijn wel nazomers geweest, waarin ik ’s nachts dorsmachines hoorde doorwerken. Maar die heb ik deze nazomer en herfst niet gemerkt. Misschien was ik te druk met andere dingen, afgeleid en ’s nachts geveld door moeheid door het vele, dat op ons af kwam de laatste tijd.

De snelweg en het spoor zijn ver genoeg weg. Ook is hier amper omgevingslicht.

De jaren dat ik hier woon, heb ik genoten van de stilte, de rust en het ongestoorde van de nacht. Al vond ik het ’s winters soms te stil voor mij: ik ben een buitenmens, maar ik houd niet van kou of van de grijsheid van het kale land en de lucht in de winter.

’s Zomers was het voor mij volop genieten; de dagen bracht ik zoveel mogelijk buiten door. Mijn werk laat dat niet altijd toe, maar gelukkig kun je buiten ook schrijven en lezen en soms zelfs eens een gesprek voeren bij een heerlijke wandeling.

De zon is in de late september- en oktoberdagen nog heerlijk op de middag geweest, maar in de ochtend en avond is het flink koel. De laatste dagen, nu al november, begint het zelfs koud te worden en is er al eens nachtvorst geweest. Stormen woeden af en toe.

Zo laat de herfst zich gelden. In het ‘Bomenbos’ van Alice

is het als vanouds fijn en de paddenstoelen rijzen spreekwoordelijk uit de grond.

Op de velden staat deels nog maïs, waarmee de boeren druk zijn. Grotendeels zijn de uien-, maïs- en aardappelvelden al gerooid en liggen nu kaal, winterklaar.

Op het strand en in het bos is het ook soms nog heerlijk.

De wandelingen die ik nu maak, al of niet met Elsbeth, zijn behalve wat door weemoed om de voorbije zomer, ook gekleurd door gedachten aan naderend afscheid van Zeeland als woonomgeving.

We gaan namelijk verhuizen. De Veluwe en het rivieren- en uiterwaardengebied bij IJsel en Rijn lonken.

Niet allereerst om de prachtige natuur daar verhuizen we, de aanleiding is een mooie stap in mijn werk: in plaats van in twee gemeenten ga ik in één gemeente werken, met een voor mij uitdagende taakomschrijving. Mijn missie en passie mag ik gaan volgen.

Ik ben een pionier, die altijd door nieuwe mogelijkheden en uitdagingen gelokt wordt.

Maar ons trekt wel degelijk ook het gaan ontdekken van de Posbank, het Montferland en de Elterberg, de uiterwaarden van het rivierengebied onder en naast Arnhem met veel riet en natuurlijk vogels; de uitgestrektheid en het varen op IJssel en op zijarmen van de Rijn en zoveel meer, waar we nu nog geen idee van hebben.

Ons afscheid hier zal eind van dit jaar zijn. We hebben dan ons werk afgerond, onze spullen ingepakt en hopelijk zal een huis in onze nieuwe woonomgeving zover klaar zijn, dat een verhuisbedrijf onze spullen kan gaan overbrengen. In het nieuwe jaar breekt dan een nieuwe fase aan in werken en wonen tussen Veluwe, uiterwaarden en Achterhoek.

Deze blogspot die ik een paar jaar mocht beheren en af en toe vullen met veel foto’s en wat verhaaltjes, draag ik over aan Henk Kosters, één van de heren van Kleverskerke, natuurlijk wonend aan de Dorpsstraat.

Hij zal behalve zelf verhalen en foto’s plaatsen, bijgestaan worden door Jet Manrho, onze in het weekend hier wonende buurvrouw en vooral buurvrouw van Henk en Dingeman, én door Rosemarie Havinga, vorig jaar november hier permanent neergestreken, op nummer 9. Deze overname van de blogspot werd creatief bedacht op de laatst gehouden BBQ, die gelukkig met goed weer toch weer in de herfst kon doorgaan!

Zo blijft er een digitale belevingsplek! Daar kunnen niet alleen bewoners van Kleverskerke elkaar ontmoeten en terugkijken op dorpsgebeurtenissen en –evenementen, maar kunnen ook niet-dorpelingen meebeleven, hoe het toegaat in Kleverskerke en hoe hier het wonen de seizoenen door beleefd wordt. Zo blijven we ook op afstand verbonden, hoop ik! Wie weet, willen ook andere bewoners eens een verhaal aanleveren met of zonder foto’s. Dat kan vast bij Henk Kosters aangeleverd worden. I rest my case!

Inmiddels is ook de Protestantse gemeente hier in Kleverskerke het digitale tijdperk binnengegaan. Als je binnenkort googlet op 'Protestantse gemeente Kleverskerke' vind je de site, maar vind je ook een nu al jaren bestaande Facebookpagina, waar je van allerlei leuks, gezelligs en zinvols kunt beleven of aangekondigd zien worden vanuit de Protestantse gemeente. Die Facebookpagina had ik opgezet en wordt door Paulette de Kraker en Kees Kamp, allebei wonend in Arnemuiden, voortgezet.

Zij zijn ook bij de (site van de) kerk hier actief, dus vat hen in de kraag, als er iets gezamenlijks te organiseren of aan te kondigen valt, zou ik zeggen! De link:

https://www.facebook.com/PGKleverskerke/

Wie Elsbeths foto's hier zal gaan missen, kan naar Elsbeths Facebookpagina gaan: Elsbeths natuurfoto's (op dit steekwoord zoeken) of naar haar Youtube kanaal om haar foto's in films terug te kijken: foto's van Zeeland maar ook van Elburg, onze vorige woonplaats en vakanties. Het zijn natuurlijk vooral natuurfoto's!
https://www.youtube.com/user/TheElsie777

Dank voor het fijne wonen hier, voor het warme contact op het dorp, de gezelligheid bij BBQ’s en borrels, die we ondervonden, voor het praatje en geintje op straat, de vanzelfsprekende burenhulp die hier is, dank voor alles! Ook namens Elsbeth natuurlijk! Was getekend Jolande van Baardewijk.

Een gedicht als afscheidsgroet is het laatste wat ik post:

Verwelkt blad

Elke bloesem wil tot vrucht,
Elke morgen wil avond worden
Niets eeuwigs bestaat op aarde
dan de verandering,
het verwaaien.
Ook de mooiste zomer wil
ooit eens herfst en verwelking
ervaren.
Houd jij, blad, je geduldig stil,
wanneer de wind je wil ontvoeren.
Speel je spel en verzet je niet,
Laat het stil gebeuren.
Laat door de wind, die je breekt,
je naar huis toe waaien.

~Herman Hesse~

Ik heb bijna alles van Hesse gelezen en kende toch dit gedicht van hem niet.. het is voor mij zo mooi en waar. Naar huis willen en door verandering, ouderwets gezegd: 'vergankelijkheid' stilgezet worden bij waar 'naar huis' is ... dat is en blijft een raadsel, maar ook wonder voor mij. Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, 26 november, staan we daar in de kerk bij stil. Welkom voor wie 'mee waaien wil'! Afscheid van ons nemen kan dan ook; maar een borrel tussendoor komen halen is ook gezellig!

April 2017

De meivakantie is begonnen. Een aantal dorpsbewoners is al afgereisd naar Spanje.
Andere dorpelingen, vooral die nog maar pas zich zijn gaan settelen hier, zijn volop in de tuin bezig, bomen en struiken aan het planten, de moestuin aan het inzaaien of het gras (lees: mos) aan het maaien.

Maar ook Elsbeth is weer op pad geweest om de pracht van Kleverskerke vast te leggen in deze tijd van het jaar.

De schaapjes die op een kluitje staan, verdringen zich op historische grond: op de vliegberg
achter het huis van Louis en Susan in de knik van de Dorpsstraat.

Wat maakt Kleverskerke nu toch zo mooi? Is het, dat je ver kunt kijken? Is het de stilte, waardoor je het overtrekken, schreeuwen en klapwieken van een zwerm ganzen zo indrukwekkend kunt horen?
Is het het groen van de weiden tegen het blauw van de luchten in alle klaarheid, zuiverheid?
Is het het tere van pas geboren lammetjes, zomaar vanuit je raam te zien? Is het het onverwachte van een Vlaamse gaai of torenvalk zomaar in je tuin, tussen de huizen en zelfs een enkele ijsvogel rond je vijver? De prachtige en altijd maar boeiende zonsondergangen boven het kanaal?

Het is vast van alles wat. Ook het Bomenbos vlak om de hoek is weer groen aan het worden en aan het uitlopen. Het is maar eens per jaar zo mooi, deze groei- en bloeitijd. We genieten maar even via Elsbeths lens mee.

Op het dorp worden verder driftig voorbereidingen getroffen voor de komende Kleverskerkedag: 1 juli is het na 5 jaar weer zo ver. Vele nieuwe dorpelingen hebben dit nog nooit mee gemaakt. Op deze blogspot zijn foto's van de vorige Kleverskerkedag nog eens terug te kijken, om even een indruk te krijgen.

We begroeten naast de nieuwe bewoners van de pastorie ook Nella en Rosemarie op nr. 9 en Jet Manrho en Wim Stenfert Kroese in het huisje van voorheen Vanessa van Zijl en de fam. Daniels op nr. 16; we kennen hen al deels van de vorige BBQ, toen ze hier nog niet woonden, en deels van de ontmoetingen op straat.

Bij het optreden van Slan zagen velen elkaar ook in de kerk en genoten van een enorm sfeervolle avond rond Ierse muziek en zang; de kerk was afgeladen vol op 4 maart. We hopen op meer muziek rond de Kleverskerkedag (een Klezmeroptreden in de kerk) en op weer een BBQ in de nazomer!
Voor wie nog op vakantie gaat: een fijne, ongestoorde tijd!